Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego ogłosiło konsultacje w sprawie projektu nowelizacji Prawa prasowego w zakresie autoryzacji. Nowelizacja ta jest wykonaniem wyroku ETS.

Projekt MKiDN dotyczy zmiany bardzo istotnej z punktu widzenia naszego środowiska kwestii. Izba przedstawiła ministerstwu swoje stanowisko. Jest ono tożsame z uwagami i postulatami przedstawianymi już przez IWP podczas konsultacji projektu zmian prawa prasowego, konsultowanych w 2012 r (projekt MKiDN, a także poselski projekt przedłożony przez PSL).

Stanowisko Izby w sprawie autoryzacji jest niezmienne od kilku lat, wypracowano je w konsultacjach z wydawcami i zawarto w projekcie szerszej nowelizacji prawa prasowego w roku 2012. Obecnie uwagi do ministerialnego projektu nowelizacji przesłano także wydawcom, do których MKiDN zwróciło się bezpośrednio w trakcie konsultacji.

Kwestia autoryzacji już od wielu lat budzi różne kontrowersje. Z jednej strony, uważana jest ona za rozwiązanie, które może utrudniać szybkie przekazywanie informacji opinii publicznej a wręcz blokowanie konkretnej publikacji, a co za tym idzie – podnosi się konieczność jej likwidacji. Z drugiej strony, stanowi ona jednak element kontroli rzetelnego warsztatu dziennikarskiego i realizuje prawo osoby udzielającej wywiadu do zgodnego z intencją przedstawienia stanu rzeczy, co przemawia za jej pozostawieniem w ustawie. W tym świetle, Izba Wydawców Prasy popiera propozycję nowelizacji ustawy przedłożoną 8 lutego br. przez MKiDN do konsultacji publicznej. Izba uważa, iż dookreślenie przedmiotowej regulacji idzie w dobrym kierunku i przyczyni się do efektywniejszego działania instytucji autoryzacji.

Niemniej Izba przedstawiła propozycję nieznacznych modyfikacji projektu, zmierzających do jeszcze większego doprecyzowania zapisów, aby nie budziły one żadnych wątpliwości oraz bardziej odpowiadały dzisiejszym realiom rynkowym.

W szczególności Izba podniosła w swej opinii, iż osoba udzielająca informacji powinna niezwłocznie po jej udzieleniu zgłosić chęć dokonania autoryzacji. Ponadto, należy z całą pewnością skrócić czas dokonania autoryzacji w odniesieniu do dzienników. Zaproponowane w przedmiotowym projekcie 24 godziny w odniesieniu do dzienników, to okres, który – wobec krótkiej, często zaledwie kilkugodzinowej „żywotności” informacji – jest stanowczo zbyt długi. Jego przestrzeganie doprowadzi de facto do braku zainteresowania opinii publicznej „przestarzałą” informacją, a tym samym nie będzie miała sensu jej publikacja w dzienniku ukazywanym się w tradycyjnej formie, o elektronicznych wersjach redagowanych na bieżąco nie wspominając. Aby zrównoważyć przedstawione powyżej interesy zainteresowanych – dziennikarza i osoby udzielającej informacji, Izba zaproponowała w odniesieniu do dzienników skrócenie tego okresu do 6 godzin. W odniesieniu do czasopism zaś, czyli form ukazujących się raz w tygodniu bądź rzadziej, termin trzech dni wydaje się odpowiedni.

Izba pozytywnie oceniła propozycję uchylenia sankcji ograniczenia wolności za opublikowanie dosłownie cytowanej wypowiedzi bez umożliwienia dokonania autoryzacji, gdyż mieści się ona w postulowanym przez Izbę, co do zasady, odejściu od stosowania kar z kodeksu karnego do tzw. „przestępstw prasowych”.

Te i inne uwagi Izby zawarto piśmie do MKiDN z dnia 27 lutego 2017 r.. Można się z nim zapoznać poniżej.

 Pismo IWP do MKiDN ws. noelizacji prawa prasowego w zakresie autoryzacjji